Stefano Marchetta

Quèssë vò bbènë a dù perzàunë a chë jë dà caccosë e

 chë në i cèrchë nijèndë. 

(Questa persona vuole bene a due persone a chi gli dà qualcosa e chi non gli cerca niente.)

Së lu ggiàunë sapàssë e lu vuìcchië putàssë,

lu muànnë zarfaciàssë a dë nòvë.

(Se il giovane sapesse e il vecchio potesse, il mondo si rifarebbe a nuovo.)

Së nìscë àsenë në mùrë cavàllë. 

( Se nasci asino non muori cavallo)

Të së messë tra l’ùrië e lu cavàllë.

(Ti sei messo tra l’orzo e il cavallo)

Nà sèllë nòvë, në fa dë n’àsenë nu cavàllë.

(Una sella nuova, non fa di un’asino un cavallo)

Chë và a lu mulènë zë ‘nfarènë. 

(Chi va al mulino si infarina.)

La langhë në të òssë, ma spàcchë l’òssë. 

( la lingua non ha osso, ma spacca le ossa.)

Chë pecherë së fa, lu puatràunë së lë ‘ngròppë.

(Chi pecora si fa il padrone se lo monda.)

La hallenë fàtë l’ovë e a lu hallë jë dòlë lu chìulë.

(La gallina fa l’uovo e al gallo gli fa male il culo.)

Hannë cagnìtë lë sunatìurë ma la musichë e la štàssë.

(Hanno cambiato i suonatori, ma la musica è la stessa.)

  Michë la ggèndë è furtùnitë gnë tà, ca të fàtë pìurë lu huàllë.

(Mica la gente è fortunata come te, che anche il gallo gli fa le uova.)