Apr 26, 2014 - Poesie in Vernacolo    No Comments

“ LA FÈŠTË DË SÄNDË VETÀLË “

A Sàndë Sàlvë në jè Natàlë,

ma è la fèštë

dë Sàndë Vetàlë.

Aèscië lë chirichèttë e la cràucë,

lù pòpelë zë màttë ‘nfèlë

preghènnë a àddë vàucë.

È tùttë aggitàtë lù cumutàtë,

vònnë fa bèlla fijhùrë

gnè tuttë lë lòrë tàtë.

Zë màttë a lù pùštë sò la bàndë,

cà…. chiànë, chiànë

‘ndònë pë lù Sàndë nù bèllë càndë.

Quàttrë crištìanë lë pòrtë a spàllë

štù Sàndë cà passë bènèdecènnë,

mèndrë lù spùarë ariàgnë lù cìlë dë štàllë.

La bòna gèndë màgnë lë nucèllë,

li uàhiunë sò cùndèndë,

nù ciùhetèlë pë la pahiùrë štrèllë.

Mèndrë lù pòpelë sònë e càndë,

zë  n’arvà a la càsë

štu bèllë Sàndë.

Së la fèštë è serènë,

a lù còrë

fa tàndë bbènë.

 

Stefano Marchetta

Condividi!

Got anything to say? Go ahead and leave a comment!

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

romulus@mailxu.com