Mag 16, 2012 - Poesie in Vernacolo    No Comments

Le vutazìunë

Chë successë,
chi è tuttë štà gendë cundèntë,
chë và spàssë pë la piàzzë?
Chë të salìutë,
chë të chiàmë pë nòmë,
chë të štragnë la mènë,
cë štà pìurë quellë chë vò pahà lu cafè.
Tìtë të canàscenë,
sànnë tuttë cosë dë tà,
sànnë pìurë canda pelë tì sàprë a lu quìulë.
E tì zèttë, n’arijscë a capè,
ma, allumbrùvuesë saprë a nù mìurë,
nù muanèfeštë ‘nghë nù cruštìanë artràttatë,
chë të uàrdë, të redë e të dècë,
vutà a mà, cë penzë jè,
cë penzë jè, vutà a mà,
scùrdetë lë prùccupuazìunë
mò cë štà LË VUTAZÌUNË.

Condividi!

Got anything to say? Go ahead and leave a comment!

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

pishner@mailxu.com odenheimer.magdalene@mailxu.com